محیا

تعطیلات هم گذشت. خوردم و خوابیدم و فیلم دیدم. 

امروز بعدازظهر از غار تنهایی که همان اتاقمان می باشد بیرون خزیدیم و جلوی تلویزیون لمیدیم. و از شانسمان تی وی فیلم محیا رو نشون می داد. خوب من قبلا این فیلم رو تو سینما دیده بودم، امروز هم نشستم و دیدمش. 

راستش با اینکه موضوع داستان خیالاتی بیش نبود، ولی حداقل اون زمانی که فیلم رو می دیدم حس خوبی بود که اگر چنین می شد. 

خوب راستش  باورش یه کمی سخته، یعنی در واقع غیرممکنه، اونم تو روزگاری که آدما برای خواستن همدیگه حاضر نیستند از ابتدائی ترین ها بگذرند، چه برسه در برابر این همه تفاوت 

خوب چه می شه کرد، فیلمه ، فیلمم همیشه با واقعیت مطابقت نداره. 

ولی کاش زندگیمون گاهی شبیه فیلما بود، فقط گاهی