پاهام چرب بود و ترمز از زیرپام در رفت صدالبته که جوراب هم پام نبود.
خوب یه ذره آینده نگری و سلولهای خاکستری می خواد که بدونی وقتی می خوای رانندگی طولانی داشته باش و حتی کوتاه! از خیر چرب کردن سر و ریختت بعد از حمام باید بگذری. خلاصه که ترمز لیز خورد و سپر به سپر شدیم با آقاهه، ولی خدا رو شکر هیجی نشد ولی می تونست بشه. اینم یه تجربه است دیگه.
یه چندسالی می شد که می شناختمش اونم دورا دور، همیشه به نظرم آدم خوبی می اومد از این پسرای سر به زیر کاریه و اخمو البته.
چند وقت پیش یهو پیشنهاد داد که می شه بیشتر باهم آشنا بشیم، خوب صدالبته که هیچوقت من به این آدم به عنوان یه کیس نگاه نکردم، ولی خوب نتونستم بگم نه، یعنی خودم بارها بهش گفته بودم که ای تنبل و کلی تشویقش کرده بودم که با یکی آشنا بشه ، خلاصه گفتم باید فکر کنم، در حین فکر کردن من یه چند روزی باهم حرف زدیم و رفته رفته دیدم انگار مورد بدی هم نیست، خلاصه دیگه داشتم بله رو می دادم برای آَشنایی بیشتر که یهو آقا کجدار و مریض شروع کرد به رفتار کردن (نتونستم توصیف بهتری پیدا کنم خو) القصه این رفتارم از زمانی شروع شد که از من پرسید که تو دوست پسر داشتی قبلا؟ من خل و چل که هیچی از آینده نگری نمی دونه گفتم آره! خوب وقتی داشتم بگم نه.
البته همچین دوست پسریم نبود کلا سه چهار بار بیشتر همدیگر رو ندیدیم برای اینکه ایشون یه شهر دیگه بود بعد از دو ماه قضیه ازدواج پیش اومد قرار بود که بیاد تهران، اول که خانواده ام مخالفت کردند بعدم که راضیشون کردم اون شرایطش جور نشد بیاد و منم راضی نشدم برم یه شهر دیگه
خلاصه بعد از حدود چندماه ارتباطمون قطع شد.
من خودمم تعجب می کنم چه برسه به کسی دیگه که من به جز این دوست پسر نداشتم خوب دختری با مشخصات من یک کمی عجیب می یاد ولی چه کنم که قضیه اینجوریا بوده
حالا از همه این قضایا بگذریم واقعا چرا مردای ایرونی اکثرشون اینجورین، همه کاری می کنند ولی برای دوست دختر و یا همسرشون این کارها بزرگترین گناهه!
راستش یه عالمه حرف در این رابطه دارم که در یه موقعیت دیگه حتما در موردش صحبت می کنم
شاید گاهی سکوت بهتر از راست گفتن باشه